ارزیابی ایمنی زایی توالی تکرار سه تایی ناحیه خارج سلولی پروتئین m۲ ویروس آنفلوانزا همراه با ادجوانت در مدل موش بالب سی

زمینه و هدف: ویروس های آنفلوانزا یکی از مهم ترین عوامل بروز عفونت های تنفسی می باشند که باعث بیماری و مرگ و میر بسیار در طی اپیدمی های سالیانه می گردند. پروتئین m2 در سطح ذره ویروس آنفلوانزا، ورود ویروس به سلول های میزبان را تسهیل می کند. بخش خارج سلولی این پروتئین که واجد 24 اسید امینه است، در اکثر نژاد های آنفلوانزای نوع a انسانی حفاظت شده می باشد. در این مطالعه، ایمنی زایی توالی سه تایی m2e به همراه ادجوانت های مختلف در مدل موشی ارزیابی گردید. مواد و روش ها: پروتئین نوترکیب (3m2e) پس از بیان در اشرشیاکلی تخلیص شد. موش های بالب سی شش هفته ای با پروتئین تخلیص شده به تنهایی و یا همراه با ادجوانت alum-cpg در سه دوزبه صورت زیرجلدی واکسینه شدند. موش های شاهد، بافر فسفات دریافت کردند. دو هفته بعد از آخرین ایمن سازی، آنتی بادی اختصاصی m2 در سرم موش ها به وسیله تست الایزا بررسی گردید و در نهایت حیوانات با یک دوز کشنده ld90 ویروس pr8 چالش شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که تزریق3m2e  به تنهایی می تواند باعث تولید آنتی بادی اختصاصی شود. ولی همراهی آلوم و cpg میزان بیشتری آنتی بادی اختصاصی را در موش ها القا کرد، به طوری که اختلاف معنی داری با گروه 3m2e داشت(05/p< 0). آنتی بادی های فوق بیشتر شامل زیرنوع igg2a بودند که معمولاً به عنوان شاخصی از فعالیت سلول های th1 در نظر گرفته می شود. هم چنین این گروه از موش ها در چالش با ویروس وحشی بهتر محافظت شده بودند (میزان بقای 60 درصد). نتیجه گیری: به کارگیری کمپلکس ادجوانت alum-cpg نقش مهمی در برانگیختن ایمنی ذاتی واکتسابی دارد. در این پژوهش نشان دادیم که با افزایش دانسیته m2e و استفاده از کمپلکس ادجوانت می توان پاسخ های ایمنی کارآمدی را القا کرد و موش ها را در مقابل چالش کشنده با ویروس تا حدی محافظت نمود.